Dag 17 - 20 Puerto Lopez

Om 7.35 nemen we de bus naar Guayaquil. We rijden door een prachtig National Park, Cajas. Na 3 uur in de bus rijden we de Andes uit en is het landschap ineens vlak. In Guayaquil stappen we over op de bus naar Olon, rijden langs de kust omhoog en komen langs het surfersdorpje Montanita. Dit wordt beschreven als een echte feestplek. Met de taxi gaan we verder naar Puerto Lopez. Om 15.30 zijn we bij onze lodge aan zee. De eigenaren hebben een tropische tuin aangelegd met prachtige bomen en bloemen. Er zijn veel grote leguanen, witte vleermuizen en in de avond zitten de bomen vol aasgieren. We lopen de boulevard vol strandtentjes, kraampjes en kleine restaurants. Even wat borrelen op het strand en daarna gaan we naar een Italiaan, voor een familie pizza. Het is een heerlijke start van deze laatste dagen in Puerto Lopez.

De volgende ochtend worden we om 9.00 opgehaald door onze gids Silvano, een gezellige man die Erik kan verzekeren dat we walvissen gaan zien, voor onze tour naar Isla de la Plata. We wandelen naar de pier en pikken onderweg onze andere groepsgenoten op. Het is 90 minuten varen naar het eiland. Het paswoord voor het zien van walvissen is GEDULD. Na 45 minuten zien we in de verte een staart uit het water komen. We varen er naar toe. Het zijn 5 bultrug walvissen en ze zijn wit. Dit is een zeldzame soort. De grootste walvis van deze groep is 16 meter. Wauw wat gaaf om ze van zo dichtbij te zien. Het uitblazen van lucht zie en hoor je goed. En ook als de staarten uit het water komen hoor je een flinke klap. Heel af en toe, vooral in de verte, zien we nog een snuit van de walvis boven water komen die een kleine sprongetje maakt.  Echte grote sprongen maken de walvissen nu eind augustus nog weinig omdat het paringsseizoen bijna afgelopen is. Wel een kwartier worden we vermaakt door deze grote zeedieren. Het is een geweldige ervaring. Vervuld varen we door naar het eiland. Daar worden we verwelkomd door een grote groep zeeschildpadden. Prachtig hoe ze daar rondzwemmen. Wanneer we op het strand lopen zien we een heleboel krabben weg rennen en als we te dichtbij komen zetten ze hun scharen omhoog.

Voordat we beginnen aan de wandeling krijgen we uitleg over het National Park Machalilla. We lopen het pad omhoog. Het is er droog in dit seizoen. We komen een heleboel Palo Sante bomen tegen. De geur is ons inmiddels goed bekend hier. Doordat het eiland zoveel ban deze bomen heeft, komen er geen muggen voor op dit eiland. En dan zien we xe eerste Blauwe van Gent vogel. Heel grappig die blauwe poten. De mannetjes zijn kleiner en hebben kleine pupillen. Voor het paringsseizoen start, eten de mannetjes veel vis zodat hun poten blauwer kleuren en ze aantrekkelijker zijn voor de vrouwtjes. Tygo maakt met zijn blauwe wandelschoenen indruk op de vrouwtjes merken we. Heel grappig. Deze vogels zie je niet in grote groepen, je ziet ze alleen of met 2en. Bij de paartjes is het mannetje actief met het verleiden van jet vrouwtje, hij spreidt zijn vleugels en maakt 'romantische' geluiden. Als er meer mannetjes bij 1 paartje zijn, dan probeert een van de andere mannetjes haar te veroveren wat we ook met succes zien gebeuren. Op het eiland was een baby geboren. Uit de eieren die uitkomen, meestal 2, kiezen ze de sterkste/grootste uit en die gaan ze voeden omdat een baby heel veel voedsel nodig heeft.

Na de wandeling lunchen we op de boot en dan is het snorkel tijd. Om fe boot zien we al mooi gekleurde vissen. Onder water is het nog mooier. Het koraal heeft hier nog kleur en er zijn een heleboel verschillende soorten gekleurde vissen. De grootste blauwe vis die we zagen was 1 meter. Na het snorkelen varen ze in een keer terug naar het vaste land. We zijn happy met alles wat we gezien hebben. ' s Avonds nog wat eten en dan kruipen we weer onder de klamboe.

De volgende ochtend regent het. Vandaag kiezen we voor een rustig dagje, we verkennen het dorpje op zoek naar de leukste plekjes. Het valt op dat dit toeristische dorp aan de kust, een van de grootste, weinig onderhouden is. We horen ook van onze gidsen dat de overheid in de corona tijd niets heeft gedaan voor de toeristische sector. Bij het hoogst beoordeelde restaurant oogt het leeg en verlaten. Door de regen van vanochtend is het in alle zijstraten modderig en er is een enorme drukte van verkeer en ook een heleboel tuk tuks. De scholieren gaan weer naar school en lopen in schooltenues over straat. Iedere groep lijkt een eigen tenue te dragen. We vinden ons stukje aan de zijkant van de boulevard het mooist en besluiten bij onze buren 'Cafe Madame'. De kids gaan met de tuk, wij over het strand. Dit restaurant is heel goed beoordeeld en heeft bovenal een heel ontspannen sfeertje. We genieten van de smoothies, het verse eten en de fijne muziek en het geluid van de zee. Tygo eet ook weer mee (hij had door de buikgriep weinig eetlust). Het smaakt ons goed. Ik blijf voor een koffietje met een boek, Erik en Jannah gaan plonzen in de zee en Tygo gaat met Amy bellen.

mountainbiken + wandelen.............surfen.......

Om 11.00 worden we opgehaald door onze chauffeur die ons naar het vliegveld rijdt. We maken nog een stop bij Montanita. Er hangt hier een relaxte hippie achtig sfeer en er is veel levendigheid.

Onderweg komen we een paar keer koeien tegen op een 70 km weg, dat is flink opletten. Onze chauffeur grapt ermee; Vaca loca (gekke koe). Even later zien we ook een koe met een flinke wond langs de weg liggen. Het gaat helaas niet altijd goed.